سهیم شوید. راهبران كهنه‌كار، پیش از دیگران، به مراحل كار فكر می‌کنند،‌ مشكلاتی را كه ممكن است پیش آید در نظر می‌گیرند و برای آن‌ها راه حل می یابند. این‌گونه تمرین ذهنی،‌ آموزش بسیار خوبی برای راهبران آینده است. باید عادت كنید كه به كل برنامه و همه‌ی اعضای گروه بیندیشید. این نخستین گام برای راهبرانه اندیشیدن است. فراموش نكنیم كه مطالعه‌ی رفتار سرپرست‌های توانا، نباید منجر به تقلید تمامی حركات آن‌ها شود. اعضای گروه باید باور كنند كه سرپرست، سبك و سیاقی دارد كه از آن خود اوست. راهبری همیشه كار آسانی نیست، اما باید كاملاً طبیعی باشد. اگر فردی درون‌گرا هستید، به خودتان فشار نیاورید تا برون‌گرا جلوه كنید. هر كسی كه مهارت‌های فنی، اعتماد به نفس و علاقه‌ی لازم به ایمنی گروه را دارد، می‌تواند یك راهبر موفق باشد. صعودی كه در آن، شخص برای نخستین بار مسئولیت سرپرستی را به عهده می‌گیرد، باید كاملاً در محدوده‌ی توانایی‌های وی باشد. حضور یك سرپرست باتجربه در گروه برای كمك فكری در شرایط بحرانی، اقدام سودمندی است. سرپرست تازه كار باید زمان بیشتری برای سازماندهی صعود صرف كند و از افراد باتجربه‌ی گروه، اطلاعات ضروری بیشتری دریافت نماید. وی باید حتماً كارها را میان اعضا تقسیم كند تا بتواند از مهارت‌های آنان بهره بگیرد. به این حقیقت كه تجربه‌ای در زمینه‌ی راهبری ندارید، دامن نزنید؛ زیرا تنها نتیجه‌ی آن كاهش اعتماد اعضای گروه به شماست.

هر کوهنورد یك سرپرست:

هر یك از اعضای گروه باید برای انجام یك وظیفه‌ی مشترک تلاش كند: ایجاد انسجام، یكپارچگی و حس همكاری در گروه و پیشبرد بی‌خطر گروه به سمت هدف. به بیان دیگر همه‌ی اعضا باید در مسئولیت راهبری سهیم باشند. راهبری فردی، به معنی آگاهی و هوشیاری نسبت به گروه و چگونگی پیشرفت آن است: آیا كسی عقب مانده است؟ آیا مشكلی وجود دارد؟ آیا كسی برای پیشروی نیازمند تشویق است؟ برای كمك به گروه چه می‌توان كرد؟

هر یك از اعضا باید در فرآیند تصمیم‌گیری گروهی شركت نماید. تجارب شخصی هر کوهنورد می‌تواند برای گروه مفید باشد؛ اما اگر درباره‌ی آن حرفی نزند، پنهان خواهد ماند. یكی از كارهای مهم راهبر، ایجاد جو حمایت و پشتیبانی در گروه است. هر عضو گروه باید مطمئن باشد كه دیگران به او توجه دارند و به او كمك خواهند كرد. همواره در این كارها سهیم شوید: برپا كردن چادر، تهیه‌ی آب، حمل طناب و....

همكاری گروهی، یك پدیده‌ی نامحسوس است ولی می‌تواندگروه را قدرتمند سازد. همكاری، عامل تعیین‌كننده‌ی موفقیت یك گروه و وظیفه‌‌ی هر یك از اعضای آن است. جدا شدن اعضا از یكدیگر، موجب ضعف گروه می‌شود. آگاهی مداوم از موقعیت تك تك اعضا را تمرین كنید تا بتوانید گروه را یكپارچه نگه دارید. اگر در جلو گروه گام برمی دارید، گاه‌وبی‌گاه به پشت سرتان نگاه كنید. اگر خیلی جلو افتاده اید، بایستید تا دیگران برسند و پیش از حركت دوباره، كمی به آن‌ها استراحت دهید. در جستجوی مسیر مشاركت كنید. اگر تك تك اعضا در روند مسیریابی شركت كنند، احتمال گم شدن گروه كاهش می یابد. نقشه ها، كتاب‌های راهنما و سایر اطلاعات مربوط به منطقه صعود را مطالعه نمایید. خودتان را به كاربرد مكرر نقشه، قطب‌نما و سایر ابزار پیمایش، در طول مسیر عادت دهید تا در هر لحظه، موقعیت خود را بشناسید. در مورد میزان دانش، مهارت و آمادگی خود مسئولیت‌پذیر باشید. مطمئن شوید كه توان اجرای برنامه‌ی مورد نظر را دارید. خودتان را به‌خوبی آماده و تجهیز كنید. در مورد پیچیدگی صعود و تجهیزات ضروری از افراد با تجربه گروه كسب اطلاع كنید. در طول مسیر هر جا كار را فراتر از حد توان خود دیدید، با گروه در میان بگذارید. فكر كردن به گروه و مصالح آن، مهم‌ترین گام در روند آماده شدن برای سرپرستی است.

نتیجه:

حتی «سرپرست‌های مادرزاد» تنها از راه کسب تجربه تبدیل به یک سرپرست خوب می‌شوند. برای به دست آوردن «حس کوهستان» یعنی توانایی تشخیص خطر و دور کردن گروه از دشواری‌ها، باید زمان زیادی در کوه گذراند. در شرایط خوب و بد به کوهستان بروید و به جای یک مسیر آشنا، خود را در معرض مسیرهای متفاوت و محیط‌های متنوع قرار دهید. برای این منظور می‌توانید به گروهی از کوهنوردان ماجراجو و باتجربه بپیوندید، آن‌ها را مشاهده کنید و از آنان یاد بگیرید. هنگامی که تجربه‌ی کافی به دست آوردید و سرپرستی دیگران را آغاز کردید، باید امنیت و آسایش دیگران را در دستور کار قرار دهید و هیچ فرصتی را برای یادگیری از دست ندهید.

سرپرستی کاری دشوار است. سرپرست باید کارهای ضروری را بشناسد و اعتماد به نفس لازم برای انجام آن‌ها راداشته باشد. او باید ویژگی‌های مدیر، سیاست‌مدار، قاضی، حلال مشکلات، هواشناس و روان‌شناس را یک‌جا داشته باشد. او باید با تجربه، شکیبا، مهربان، جوانمرد، بزرگوار، خونسرد و قابل اعتماد باشد. البته در ازای همه‌ی این مسئولی‌تها و دشواری‌ها، رضایت و لذت راهبری پیروزمندانه و بی خطر گروه به سوی اهداف تعیین‌شده، تنها و تنها به سرپرست گروه تعلق دارد.

منبع }http://neshate-koohestan.blogfa.com/